De uitkeringsfraude in Israël, door Nederlandse politici en de Sociale Verzekeringsbank (SVB), is eigenlijk de schuld van de Mosad

Ada: ‘Die uitkeringsfraudes die de NRC 18 juni 2016 aan de kaak stelt, gaan volgens ons in de eerste plaats om erkenning door Nederland van de Israëlische bezetting die naar internationaal recht illegaal is. De Israëlische belangengroepen – wij vermoeden dat het vooral om Israëlische handelaren en speculanten in onroerend goed gaat – zitten vermoedelijk zelfs in de regering of op z’n minst in de Israëlische politiek. Zijn er niet een paar (oud-)ministers die schatrijk zijn geworden met grondverkopen en -aankopen, en met bouwondernemingen? Dat moet na zijn te gaan.
Holocaustoverlevenden worden in dit schaakspelletje net zo cynisch gebruikt als pionnen.’

‘Het gaat deze Israëlische politici helemaal niet om de rechten of het lijden van holocaustoverlevenden,’ zegt Gan zuchtend, ‘want in dat geval hadden ze al lang oplossingen bedacht. Eerste oplossing die simpel voor de hand ligt: vertrek in ieder geval als uitkeringsgerechtigde uit de bezette gebieden. Neen, het gaat puur om landjepik, om land grabbing. Subliminaal wordt het ideologische register van Oude en Nieuwe Testament net zo rücksichtlos bespeeld. Hebberige materialisten deinzen nergens voor terug. De betrokken Nederlandse politici zijn voor mij vooralsnog of useful idiots of hyper hypocriete opportunisten.’

Ada: ‘Useful idiots? Meer dan tien jaar lang? Kom nou toch. Die lui wisten donders goed dat ze onwettig bezig waren. Dat kon ze geen lor schelen. Zij staan boven de wet.’

Helma: Het kan nóg fraaier. De NRC kopt: ‘Asscher liet wet overtreden voor AOW’ers in bezet gebied’. Lachûh. Dat gebeurt niet alleen liefst ruim tien jaar lang. Maar en bovendien: hier gaat het niet alleen om bewust overtreden de Nederlandse wet, maar ook om het moedwillig met voeten treden van Internationaal Recht.
Die Israëli die Nederlandse AOW en andere uitkeringen ontvangen, wonen volgens Internationaal Recht immers illegaal en onrechtmatig op dat land. Aan deze brutale fraude doet ook de CDA-jurist en oud-Minister van Justitie, Piet Hein Donner mee. De huidige vicevoorzitter van de Raad van State. Kortom: there is something very rotten in the State of the Netherlands; it is a real mess in the Hague.

Den Haag! Daar staat nota bene het Internationaal Gerechtshof!

‘Het Internationaal Gerechtshof staat in Nederland! Dat is de kers op deze taart. Krasser karikatuur kan niet, ‘grinnikt Gan hoofdschuddend. Politieke paljassen zijn het, en nog cynisch ook. Ja, ja, op hoge toon wauwelen over de onrechtmatige annexatie van de Krim door Poetin en vroom brabbelen over de Turkse president Erdogan, die de Democratische principes schendt, Turk en moslim is, en dus niet bij de uitverkorenen in de EU mag aanschuiven. De hele poppenkasterij stelt uiteindelijk allemaal geen ene moer voor. Schijnheilige, schmierende, schlemielen.’

Helma: ‘Was Tjibbe Joustra niet in de buurt? Die heeft Vladimir Poetin onlangs uitvoerig gekapittelt over Internationaal Recht, inzake vlucht MH-17, weet je nog? Vuistdik rapport geproduceerd en zo. Peperduur. Fanatiek gepromoot door de VVD’er Mark Rutte. Enne, die advocaat-admiraal Wladimiroff, die Afrikaanse dictators voor het Haagse Gerechtshof sleept, of juist verdedigt? Me dunkt dat Nederland geen gebrek heeft aan deskundologische kanonnen op het gebied van Internationaal Recht.’

Ada, nog nalachend, meent dat deze hele AOW- en uitkeringensoap louter dient als middel, als wrikijzer, om de onrechtmatige Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden stiekem sluipenderwijs in ieder geval te bestendigen en uiteindelijk wellicht zelfs te legaliseren. Landspeculanten trekken aan de touwtjes en zij hanteren hierbij de strategie van voldongen feiten in combinatie met de salamitactiek.
Ze zegt peinzend: ‘Mij staat iets bij van Ariel Sharon als grootgrondbezitter, maar – indien dat zo is – hij zou vast de enige niet zijn.‘

‘Ik vind het al dapper genoeg van de NRC dat ze dit stuk durfden publiceren,’ zegt Helma, ‘reken maar dat de telefoon op de redactie roodgloeiend heeft gestaan nadat “Den Haag” het gelezen had. Onderzoeken hoe het in Israël zit met de vermenging van politieke en onroerend goed belangen, gaat dus misschien wat ver. Maar dat we door deze fratsen in Nederland opnieuw een knauw krijgen in ons vertrouwen in politici en zogenaamd onafhankelijke instellingen als de SVB, is duidelijk.
Over het Project Europa praat ik maar niet, want als ik bedenk wat daar voor kwaliteit politici aan prutst, dan ga ik huilen. Dat vind ik minstens net zo erg: het door politici verder ondergraven en uithollen van het publieke vertrouwen in de politieke structuren, inclusief uitvoeringsinstanties als de SVB die geacht worden publieke taken correct en integer uit te voeren.’

Gan: ‘Tja, de SVB, daar kunnen we het ook nog over hebben. Bijvoorbeeld in relatie met de uit huis gezette Marokkaanse senioren, terwijl autochtone Nederlanders te vaak worden ontzien wanneer zij woonfraude plegen. Dat laatste is waarschijnlijk voor de SVB moeilijker te bewijzen. Die scoort liever met makkelijke prooien. Overigens doet de zogenaamd prangende woningnood in Nederland ruim 65 jaar na WO-II mijn vertrouwen in de Nederlandse politici bepaald ook geen goed.

Dat Israëlische belanghebbenden de Nederlandse uitkeringen van holocaustoverlevenden slim gebruiken om Israëls illegale grondpolitiek te legitimeren, kan fraai worden geïllustreerd aan het scenario dat in het artikel van Stokmans & Van Nierop in paragraaf 6 (“De minister / 2013-2014”) tot en met 9 (“De zwakke knieën / 2015”) wordt geschetst.’

Ada: ‘Zeker, en ik geloof bovendien dat de timing van de Israëli heel slim is. Immers de PvdA-minister Lodewijk Asscher die over dit dossier gaat, heeft vaak genoeg verteld dat hij joodse roots heeft en grote sympathie voor Israël koestert. Bovendien heeft Asscher’s kompaan, de VVD’er Mark Rutte, al in 2002 een uitstel van de AOW-korting voor de illegale Israëlische krakers geregeld (zie NRC, paragraaf 1 / “Het uitstel / 2002 – 2004”). Dus plannen de Israëli een provocerende escalatie juist in deze tijd. Er zit in Nederland een Israël-minded koppel op het Haagse pluche en aan de knoppen. Het is een opgelegde kans om de illegale Israëlische bezetting van Palestijns gebied, een positieve push te geven.’

‘De Mosad schijnt nog steeds een top geheime dienst te zijn,‘ grinnikt Gan, ‘maar ik denk dat je gelijk hebt: leep getimed door de Israëli. Zulke verbanden mag je als politiek-correcte burger niet eens denken, laat staan expliciet leggen. Daartegen hebben velen van ons intussen dan ook een mentale zelfcensuur gekweekt.’

Helma: ‘Dapper dat jullie dit verband durven leggen. Gelukkig maar dat ik weet dat jullie geen holocaust-ontkenners zijn en ook geen antisemiet. ’

‘Inderdaad. Het leggen van verbanden moet je niet schuwen uit angst voor complotdenker uitgemaakt te worden!’ zegt Daan. ‘Terug naar het verhaal van Stokmans & Van Nierop. Januari 2014 informeert de SVB de Israëlische AOW-trekkers die in bezet gebied wonen dat ze op hun AOW gekort zullen worden, conform de wet. Echter, deze personen gaan door de AOW-korting niet in inkomen achteruit, vanwege de Oorlogsgetroffenenuitkering. NRC, paragraaf 5: “Het ontzien van oorlogsslachtoffers was nooit de reden om een uitzondering voor door Israël bezet gebied te maken. Oorlogsgetroffenenuitkeringen garanderen namelijk een basisinkomen. Wie daar door een AOW-korting onder komt, krijgt compensatie. En er wonen ook oorlogsgetroffenen met een AOW-uitkering in de Westelijke Sahara en Cyprus, die wél volgens de wet worden gekort.”

In plaats van gewoon, zakelijk, te reageren en te wijzen op deze compensatie vanwege de Oorlogsgetroffenenuitkeringen, raakt men in Den Haag in de stress en gaat Asscher draaien. NRC, paragraaf 7: “Asscher draait. Vlak voor de wekelijkse ministerraad, op vrijdag 21 februari 2014, overlegt Asscher een kwartier met de premier en de minister van Buitenlandse Zaken [PvdA’er Frans Timmermans 5 nov. 2012-17 okt. 2014] . Als hij terugkomt op zijn ministerie is hij van mening veranderd: de korting moet worden herzien. Precies twee uur later stuurt een ambtenaar van Asscher een mail aan de SVB. De uitvoeringsorganisatie moet de kortingen terugdraaien en dat aan de betrokkenen melden.” Einde citaat.

Nu weten de Israëli dat ze moeten toeslaan.’ 

Helma gniffelt en valt in: ‘Dus bedenkt de Mosad de list met de 90-jarige vrouwelijke Holocaustoverlevende. Die wordt van haar bed gelicht en naar bezet gebied gedeporteerd. Dat gebeurt, in het kader van de beoogde provocatie, ná 1 januari 2015. Het oudje wordt door de Mosad gehersenspoeld en geestelijk geherprogrammeerd – als dat tenminste nog erg nodig is bij een bejaarde Holocaustoverlevende. Vervolgens maken ze een reportage over haar die op de Israëlische tv wordt vertoond.
Nu word ik weer serieus en ik citeer de NRC paragraaf 9 (“De zwakke knieën”): “Een Holocaust-slachtoffer klaagt op tv over korting op haar AOW. Paniek in Den Haag. Op 7 mei 2015 stuurt de Nederlandse ambassadeur in Tel Aviv een dringende mail naar zijn ministerie. Een Israëlische televisiezender heeft een reportage uitgezonden over een 90-jarige Nederlandse Holocaustoverlevende. Zij is na 1 januari 2015 naar een nederzetting verhuisd, en dus volgens de opdracht van Asscher door de SVB gekort op haar AOW.

Bij Buitenlandse Zaken slaat onmiddellijk de paniek toe. Oorlogsslachtoffers liggen extreem gevoelig. De ambassadeur in Tel Aviv eist „persoonlijk verzekering” dat voor deze groep een uitzondering wordt gemaakt. De Kamervragen stromen binnen. Advocaat Eisenmann opent een meldpunt voor kolonisten.” Einde NRC-citaat.’

‘Dat meldpunt voor kolonisten – niet een meldpunt voor van hun land beroofde Palestijnen – vind ik ijzersterk,’ zegt Gan gnuivend, ‘dan moet iedereen wel geloven dat ze in hun volste recht staan, want zo hondsbrutaal kan niemand toch zijn? Is die ambassadeur in Tel Aviv trouwens toevallig ook vanwege de PvdA aan zijn baan gekomen?’

Ada trekt de schouders op en zegt rillend: ‘Brrrr, die holocaustoverlevenden krijgen het wel voor de kiezen zeg. Van alle kanten. Zelfs in “Het Beloofde Land” wordt aan ze gesjord en getrokken door zelfzuchtige propagandisten. Laat die oudjes toch eindelijk met rust. Geef de holocaust een waardige plaats in de geschiedenis en melk hem niet eindeloos uit met domme privé-politieke prutserij.
In ieder geval is dit supersneu scenario volgens onze lezing de opmaat naar waar het de Israëlische grondspeculanten om is te doen: de facto erkenning van de rechtmatigheid van de Israëlische bezetting. Stokmans & Van Nierop besluiten hun stuk daar dan ook mee. NRC: “Bij advocaat Eisenmann hebben zich al enkele AOW-gerechtigden in bezet gebied gemeld die binnenkort wel volgens de wet op hun uitkering gekort worden. Hij overweegt juridische stappen. „Het feit dat Nederland de uitkeringen altijd heeft doorbetaald, bewijst immers dat Nederland Israëls soevereiniteit om te handhaven in de bezette gebieden wél erkent.” Hier komt de aap dus uit de mouw. Het draait niet voor niets om de AOW, een Nederlands staatspensioen. De AOW heeft een sterke symbolisch lading.‘

Gan: ‘Die advocaat Eisenmann doet mij aan Moszkowicz denken: een soort juridische voodoodokter, een super-witwasser van wetten. Moet je nagaan: meneer Eisenmann kondigt aan dat hij de Nederlandse Staat gaat aanklagen voor onrechtmatig handelen dat zo nadrukkelijk gelegaliseerd moet worden, waardoor het dermate overmatig onrechtmatig wordt, dat het vanzelf tot rechtmatig transformeert. Iets briljants in die trant. Hij zal vast torenhoge honoraria in rekening brengen. Van de Moszkowiczen heeft Eisenmann geen concurrentie meer te duchten.’

Helma: ‘Precies., hondsbrutaal allemaal. Daarom wordt over alternatieven om dit dossier zakelijk en soepel af te handelen, blijkbaar niet eens nagedacht. De Israëlische regering had bijvoorbeeld de gekorte AOW-uitkeringen zelf kunnen compenseren. Tenslotte gebruiken ze die holocaustoverlevenden als politieke pionnen.
Maar neen, een 90-jarige vrouw verhuist ná 1 januari 2015 naar de woning in illegaal bezet gebied, terwijl zij tevoren uitgebreid was geïnformeerd over de gevolgen voor haar uitkering. NRC: “ de Holocaustoverlevende wist heel goed welke consequenties haar verhuizing naar bezet gebied zou hebben voor de hoogte van haar uitkering. Het SVB-kantoor in Leiden heeft regelmatig contact gehad met haar zoon om dat uit te leggen. En al zou ze niet persoonlijk zijn geïnformeerd: de website van de SVB meldt dat er voor bezet gebied al vanaf 2006 een exportbeperking geldt. Andere burgers moeten het daarmee doen.”
Als deze move met de 90-jarige geen provocatie is geweest, om te testen hoe er vanuit Nederland wordt gereageerd, ben ik een boon.’

Gan: ‘In plaats van uit de bezette gebieden te vertrekken, hetgeen voor de AOW-Israëli niet onmogelijk moet zijn, gaat deze oude mevrouw er juist naartóe. Bovendien is zij Holocaustoverlevende, dat is vast ook niet toevallig. Het verhoogt haar publicitaire waarde.’

‘Het ligt er wat mij betreft allemaal veel te dik bovenop,’ meent Ada, ‘ze hebben mij althans niet overtuigend kunnen foppen met hun framing. De slimste partij vind ik de Israëlische grondspeculanten. Die hebben de holocaust weer eens heel listig gebruikt.’

Helma: ‘De SVB komt er het bekaaidste vanaf. Die laat zich door een minister bevelen, dus niks onafhankelijke positie. Daarom kan Asscher de SVB ook de Zwarte Piet toespelen; die instelling doet toch niets terug. Ze protesteren weliswaar, maar houden zelfs het dossier geheim. NRC: “Het hele dossier moet dus geheim blijven. Het is zo gevoelig dat zelfs het logboek ‘gevoelige dossiers’ van de SVB er geen melding van maakt. Daar zou het te veel aandacht trekken.” Ik vermoed dat ook de leuke posities bij een instelling als de SVB “politiek ingevuld” worden en dan moet je als functionaris toch ook aan je eigen toekomst denken en niet de reputatie van dwarsligger en klokkenluider aan je broek willen hebben.’

Gan: ‘Ik denk dat het veel erger is. Het gaat om de twee SVB-brieven waarover aan het begin verteld wordt. Als je het begin van het artikel van Stokmans & Van Nierop nauwkeurig overleest en vanuit een andere mindset dan gebruikelijk interpreteert, kun je volgens mij twee dingen denken: dat de SVB’ers of ontzettend stom zijn, of door de structurele frustratie vanwege de politici, heel rancuneus. Ik interpreteer die twee SVB-brieven waarvan aan het begin sprake is echter als vanuit pure rancune en machteloosheid geschreven. De brieven worden namelijk in december 2015 in het illegaal bezette Efrat door een Israëlische kolonist ontvangen. Dan zijn de SVB’ers al tien jaar geringeloord door de Haagse politici. Ze zijn de uitkeringsfraude spuugzat en in arren moede sturen ze een kolonist twee cynische brieven.

Ik citeer de beginpassage in zijn geheel. NRC: “Het is december 2015. In de Israëlische nederzetting Efrat op de bezette Westelijke Jordaanoever krijgt een Nederlandse man een curieuze brief van de Sociale Verzekeringsbank. Omdat hij vroeger in Nederland woonde, krijgt hij AOW. De SVB is verantwoordelijk voor de uitbetaling.

De man leest dat hij eigenlijk belasting moet betalen over zijn AOW. Het belastingverdrag dat Nederland met Israël heeft, geldt namelijk niet voor bezet gebied. Maar de AOW’er heeft geluk. De SVB betaalt de belasting voor hem.

Het is al de tweede brief van de SVB dat jaar. De eerste brief bevatte ook al een mazzeltje. Als inwoner van bezet gebied heeft de man eigenlijk geen recht op de inkomensondersteuning die hij al jaren bovenop zijn AOW krijgt, schrijft de SVB. Maar hij mag die ondersteuning toch houden. De kolonist heeft geen idee waar hij deze voorkeursbehandeling aan te danken heeft.

De droge brieven van de Sociale Verzekeringsbank verbergen een decennium van diplomatenpaniek, duizenden uren ambtenarengezwoeg, honderden vertrouwelijke mails en tientallen spoedberaden tussen topambtenaren en ministers – tot en met de premier.

Intussen handelt de overheid zeker tien jaar lang in strijd met de wet en het beginsel van rechtsgelijkheid, en houdt dat voor het parlement verborgen. Dat blijkt uit interne stukken in handen van deze krant en tientallen gesprekken met betrokkenen.” Einde citaat. Als stijlfiguur: Van Nierop en Stokmans beginnen hun artikel met waarmee ze het afsluiten. Het artikel is cyclisch opgezet.’

Ada slaakt een zucht en roept: ‘Je hebt gelijk Daan. De SVB’ers schrijven twee keer aan deze bofkont dat hij in feite helemaal geen recht heeft op het geld dat de SVB hem moet toestoppen. Om je te bescheuren! Het wordt deze kekke kolonist door de SVB’ers ingewreven: jij ontvangt onrechtmatig geld vanwege Nederlandse politici, uit de zak van de Nederlandse belastingbetalers, omdat je illegaal woont in een land dat onrechtmatig door Israël wordt bezet! Ik lig in een deuk! Zou die kolonist zelf niets door hebben, denken jullie?!’

‘Tja, dan zou zo’n hals toch halsoverkop z’n biezen pakken en zijn hielen lichten: vertrekken uit het bezette gebied ?,’ meent Gan, ‘maar deze mensen zijn er van overtuigd dat het land van hun is. Dat wordt ze ingehamerd. Dat wordt bij ons ook geprobeerd, alleen werkt het hier steeds sterker averechts.’

Helma slaat de hand voor haar mond: ‘Jeetjemina. Inderdaad, dit begin vat de ellende samen die we het hele verhaal door gepresenteerd krijgen. Hier worden we echt niet blij van jongens! Dit laat zien dat het ernstiger is en dieper zit dan de meesten vanaf de kant en aan de oppervlakte bekeken, waarschijnlijk zullen bevroeden. Inderdaad, deze brieven lijken misschien “droog” maar ze zitten vol onderdrukte woede en machteloosheid. Die emoties uiten zich in sarcasme en cynisme, en die lees je uit de weergave van de inhoud van deze brieven. Me dunkt dat het een significant signaal is, dat veel zo niet alles zegt over de “cultuur” bij de SVB.
Ik denk dat het met de term “angstcultuur” nog als understatement zou moeten worden afgedaan. Deze hele AOW-fraude van staatswege vind ik nou een schril voorbeeld van politiek vandalisme, want uit deze brieven proef ik een gekrenkte beroepstrots van gefnuikte SVB’ers. De demoralisering van gemotiveerde ambtenaren, hand in hand met de afbraak van het gevoel voor het Algemeen Belang, vind ik als dimensie van de huidige politiek, onheilspellend, nagativistisch en nefast.’

Gan: ‘Je zou vurig wensen dat er politici waren die het ook zo voelen en interpreteren en die geïnspireerd, vanuit oprechte betrokkenheid met het wel en wee van Nederland eindelijk serieus werk zouden willen maken van het eerlijk, authentiek, kundig en solide bestieren van Nederland.’

* * *

Links naar artikelen NRC 17 juni 2016: Derk Stokmans & Leonie van Nierop

http://www.nrc.nl/nieuws/2016/06/17/wat-gaat-er-mis-als-we-gewoon-blijven-betalen

http://www.nrc.nl/next/2016/06/18/asscher-liet-wet-overtreden-voor-aowers-in-bezet-1628104

Derk Stokmans & Leonie van Nierop / NRC 30 juni 2016 (22:07) (hier toegevoegd op 01 juli 2016)
“Asscher wees regeling voor AOW oorlogsgetroffenen juist af.
Minister Asscher beriep zich vorige week in de Kamer op humanitaire overwegingen. Maar vertrouwelijke stukken geven een ander beeld.”

Amos Oz (2015): Judas / Amsterdam: De Bezige Bij / ISBN: 978 90 234 9239 9

Oz in Buitenhof 2015, 15 november http://www.npo.nl/buitenhof/15-11-2015/VPWON_1232785/POMS_VARA_2494943

Free Mossad Agent R65 Now!

gepost 10 juli 2016

Mark Rutte heeft echte VVD-humor!

Met Google Streetview op bezoek bij Rutte
Trouw 26/10/13, 11:11 − bron: BuzzT
http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/3533735/2013/10/26/Met-Google-Streetview-op-bezoek-bij-Rutte.dhtml

Het Torentje van minister-president Mark Rutte en de Trêveszaal in Den Haag zijn voortaan dag en nacht te bezichtigen. Virtueel dan, want de binnenkant van beide ruimtes is tegenwoordig te zien op Google Streetview.

Hoe de PvdA zich laat bedotten en gebruiken door coalitiegenoot VVD

Schaliegasrapport is onwetenschappelijk
door: Jan Rotmans (hoogleraar transitiemanagement Erasmus Universiteit Rotterdam)
in Trouw 29/08/13, 10:30

gepost op Stiene Deboer / 30 augustus 2013

# Verkorte versie van artikel in TROUW

Ingenieursbureaus Witteveen & Bos, Aracadis en Fugro hebben een overzicht gemaakt van de (vooral internationale) wetenschappelijke literatuur over schaliegas. Hun rapport is een vertaalslag naar de Nederlandse situatie en een interpretatie van de risico’s. Op alle drie aspecten van het rapport valt wetenschappelijk gezien het nodige af te dingen.
Om te beginnen: de gebruikte literatuur is onvolledig en zeer selectief. Belangrijke Europese en Amerikaanse studies naar schadelijke milieu- effecten van schaliegas worden niet genoemd. Wel wordt bovenmatig vaak verwezen naar literatuur uit de gas- en olie-industrie zelf, zoals onderzoek van Shell, NAM, Cuadrilla. Ruim driekwart van de bronnen is pro-schaliegas. Dit vormt samen beslist geen adequate afspiegeling van de beschikbare literatuur.
Ook de vertaalslag naar de Nederlandse situatie is zeer gebrekkig. Als er schadelijke effecten zijn aangetoond in het buitenland, wordt steevast aangegeven dat dit niet voor Nederland hoeft te gelden. Illustratief is het voorbeeld van het vrijkomen van radioactief materiaal dat in Duitsland en de VS bij de winning van schaliegas terugstroomde via afvalwater. Het rapport noemt dit niet representatief voor Nederland. Merkwaardig is echter, dat als er geen internationale bronnen bekend zijn over mogelijke schadelijke effecten, wel wordt aangenomen dat dit voor Nederland in elk geval geen probleem vormt. ( )

Risico’s gebagatelliseerd
( ) De achilleshiel van het rapport is de interpretatie van de onzekerheden en risico’s van schaliegaswinning. Opvallend is dat het begrip ‘onzekerheid’ vrijwel geen aandacht krijgt. Het komt slechts 1 keer voor in het rapport. Dit is methodologisch niet te verdedigen, omdat het hele schaliegasdebat draait om een inschatting van onzekerheden, in data, bronnen, effecten.

Wat betreft de risico-inschattingen: dat is het zwakste deel van de studie. Wie accuraat leest, ziet een duidelijk patroon. De risico’s worden stelselmatig gebagatelliseerd. Enerzijds door adjectieven te gebruiken als ‘onwaarschijnlijk, miniem, minimaal, nihil, zeer klein’. Waar in de achtergrondbijlagen aanzienlijk meer nuances worden aangebracht, verdwijnen die consequent in het hoofdrapport. ( )

Het mooiste voorbeeld van hoe onwetenschappelijk met risico’s wordt omgegaan, is de inschatting van risico’s van grondwatervervuiling. Dit risico is significant hoger dan bij conventionele aardgaswinning (door het ‘fracken’ en door het grote aantal benodigde putten). Essentieel is welke chemicaliën worden gebruikt bij het ‘fracken’. Dit kunnen bij elke proefboring en elke locatie weer andere toxische, corrosieve, kankerverwekkende en radio-actieve stoffen zijn, zoals benzeen, kwik, arseen en radon. Die kunnen in het grond- en oppervlaktewater terechtkomen.

Menselijke fouten
In het rapport wordt hier nogal mistig over gedaan, met versluierend taalgebruik: zo spreekt men consequent van ‘hulpstoffen’ in plaats van schadelijke chemicaliën. De risico’s op grondwatervervuiling zelf worden niet expliciet geclassificeerd, laat staan gekwantificeerd. ( )
Voor de twee oorzaken die het rapport noemt van mogelijke grondwatervervuiling, reikt men direct de oplossing aan. Menselijke fouten kunnen worden beperkt door goede training en adequaat toezicht, technische fouten kunnen geminimaliseerd door goede monitoring.
En nu komt het: door het minimaliseren van menselijke en technische fouten worden de risico’s op grondwaterverontreiniging ‘beheersbaar’. Op deze wijze, door menselijk en technisch feilen weg te rationaliseren, is elk risico van welke activiteit dan ook, beheersbaar.
De wetenschappelijke grondslag ontbreekt hier echter volledig. Daarmee wordt de bodem weggeslagen onder de hoofdconclusie van het rapport dat de ‘risico’s van schaliegaswinning beheersbaar zijn’.

REACTIES

jerry mager (29/08/13)

Beheersbare risico’s, minimaal beheersbare risico’s wegen niet op tegen de maximaal beheersbare en dan hebben we de optimaal en marginaal beheersbare nog niet meegeteld. ‘Menselijke fouten kunnen worden beperkt door goede training en adequaat toezicht, technische fouten kunnen geminimaliseerd door goede monitoring’. En de fouten in de schepping des Heren, hoe pakt u die aan? God op bijscholingscursus. Ontzagwekkend, wat een slimme spitsvondelingen. Vast bijbeunende spin doctors uit het Haagse.

jerry mager 1/3 (30/08/13)

VVD’er Kamp en zijn politieke merk spelen het spelletje in ieder geval slimmer dan de PvdA. Eerst poneer je miljardenbezuinigingen waarvan de noodzaak zeer kwestieus is, dan laat je de PvdA de pensioenen van onze ‘grijze schaduwen'[HCSS-rapport] inpikken, de grenzen willen sluiten tegen oost-europeanen, plus je zet schaliegas in om de kwestieuze bezuinigingen eventueel te verzachten. Bij de PvdA verlaten de bonafide ratten het schip al bij Bosjes en kroonprins Asscher wordt meteen afgebladderd

jerry mager 2/3 (30/08/13)

De brief van Kamp aan de Tweede Kamer, d.d. 26 augustus 2013 / DGETM-EM / 13125938, moet u lezen. Hij begint met het onder een noemer brengen van aardgas en schaliegas. De rest is ook slim geformuleerd: “De … gasvoorraad, zoals die we nu kennen, is eindig. We verwachten echter dat het Nederlandse gasverbruik tot ver na 2020 op het huidige niveau van ca. 45 miljard m3 per jaar zal blijven liggen.” Verbruik wordt wel, voorraad niet gedateerd, enz. De brief wemelt van zulke kan-fri-kan-do passages.

jerry mager 3/3 (30/08/13)

Bij het downloaden van het betreffende rapport van de site van EZ stuitte ik op het pikante gegeven – ik heb de politieke koehandel al lang niet meer gevolgd – dat PvdA’er Sharon Dijksma staatssecretaris EZ is. Ik schat in dat Henk Kamp aan haar geen kind zal hebben, dus wordt het boeiend om te volgen of en hoe de VVD de PvdA ook hier een maximale loer draait. Op deze wijze is toch nog iets leuks uit de naargeestigheid te peuren. Benieuwd hoe de PvdA ooit zal ontwaken, indien zulks al gebeurt.

De ‘double bind’ door de euro-crisis

“Weg van de waanzin”
door Bart Sturtewagen in De Standaard van vrijdag 13 juli 2012

Steeds opnieuw hetzelfde doen, maar toch een ander resultaat verwachten. Volgens Albert Einstein is het de definitie van waanzin. Toch is dat de aanpak in de eurocrisis. Het jongste voorbeeld kwam deze week uit Spanje, het eerste euroland dat te groot is om drijvend te worden gehouden zoals met Griekenland, Ierland, Portugal en Cyprus gebeurt. In Spanje zal de overlevingsstrijd van de euro worden gewonnen of verloren. Voorlopig gaat het keihard de foute kant op.
Premier Rajoy kondigde woensdag een draconisch plan aan dat 65 miljard euro moet opbrengen. Het is een economische zelfmoordmachine. De btw gaat omhoog, de ambtenarenlonen omlaag en de hypotheekaftrek verdwijnt. In een land waar een kwart van de bevolking en de helft van de jongeren geen baan hebben, betekent dat dat het verbruik – van de eigen bevolking maar ook van toeristen – daalt. Het kopen van een woning wordt nog moeilijker haalbaar, de huizenprijzen zullen dus nog meer zakken, waardoor de banken hun vastgoedportefeuille verder in waarde zien dalen. Waardoor de regering weer meer zal moeten bijspringen, enzovoort, enzovoort.

Dat het begrotingstekort op die manier kan worden ingedijkt, is natuurlijk een illusie. Het tegenovergestelde zal het geval zijn. Het is niet aannemelijk dat in de Spaanse regering niemand dat inziet. Het ziet er dus naar uit dat Madrid uit het ongerijmde wil bewijzen dat deze vorm van hardvochtige orthodoxie tot de afgrond leidt. En blijkbaar zal de beker tot de bodem moeten worden geledigd alvorens de volgende stap, weg van de waanzin, kan worden gezet.
Er is nog een signaal dat de eurocrisis in de fase van de krankzinnigheid is beland. In Duitsland, maar ook in Frankrijk, zijn diverse rentetarieven onder nul gezakt. Het is dus rendabeler om geld onder de matras te schuiven dan het naar de bank te brengen. Fortuinen verbergen zich op plaatsen waarvan de eigenaars verhopen dat ze nog toegankelijk zullen zijn als, of wanneer, het Europese financiële systeem schurend tot stilstand komt.

De toestand is hoogst bedrieglijk. Het lijkt alsof het beleid goed bezig is: de schatkisten van een groep sterkere eurolanden, waarbij ook België zich handhaaft, kunnen hun schulden goedkoper dan ooit financieren. Hun begrotingen varen er wel bij. Onze federale regering zoekt amper een paar tientallen miljoenen om het budget van dit jaar dicht te fietsen. Wat een weelde! Er lijkt geen vuiltje aan de lucht.
Het is zonder twijfel de onheilspellende stilte voor de storm. Als de motor bij deze rentestanden nog niet wil aanslaan, dan is kredietschaarste niet het probleem en goedkoop geld dus niet de oplossing. Dan is het systeem stuk. Dan is het vertrouwen zoek. En dan weet niemand hoe het te herstellen.

REACTIES – zie de Standaard voor meer

Op 13 juli 2012 , zei Jerry Mager:

Meest krankzinnig vind ik eigenlijk wel dat wij (op onbewust niveau) systematisch anti-Europa en kopschuw worden gemaakt door dit mallotige handelen van “onze” politiekers. Tegelijkertijd laten de meesten van ons zich murw praten dat ze ongeoorloofd tegen Europa zijn wanneer ze zich expliciet en gearticuleerd tégen het voortdoen op deze manier uitspreken en dat zo’n houding getuigt van achterlijkheid, defaitisme en een negativistische asociale instelling, want Europa is immers noodzakelijk. Dit is een klassieke double bind situatie die bij het individu uiteindelijk kan resulteren in schizofrenie. De meesten van ons zullen allerminst tegen Europa zijn, maar daarentegen alleszins tegen de wijze waarop de techno- en bureaucraten in de weer zijn dat Europa steeds verder de dieperik in te duwen.

Straks krijgen we als zout in de wonde te horen dat alles democratisch zijn beslag heeft gekregen en dat we (wie, we …?) dus ook maar op de blaren moeten zitten, bijvoorbeeld: pensioen- en AOWleeftijden omhoog, pensioenkortingen (onze pensioen- en spaargelden kunnen tegenwoordig ‘verdampen’), onze WW-uitkeringen korter en lager. Dat alles vanwege de natuurramp die inmiddels ‘de’ financiële crisis en ‘de’ recessie is gaan heten. Bij de komende verkiezingen zal het politieke geklungel met Europa zorgvuldig worden omzeild en gewiekst verdoezeld en zullen ons ongetwijfeld andere ‘zwaar controversiële’ thema’s worden voorgehouden ter afleiding. Alweer een ingrediënt te bevordering van een double bind, want wat moeten wij nou met dergelijke politiekers aanvangen? Ze laten schaamteloos zien dat ze incompetent zijn en trekken tegelijk een lange neus naar ons: sliep uit, jullie hebben toch geen andere keuze! Op welke partij we ook stemmen, ze zitten overal in en je komt alleen van de regen in de drup. Het is of van de hond dan wel van de kat gebeten worden.

Stochastisch terrorisme, Breivik, Wilders en Bin Laden

door Jerry Mager
27 juli 2011

“The liberally educated person is one who is able to resist the easy and preferred answers, not because he is obstinate but because he knows others worthy of consideration.
[I]t should be remarked that for modern nations, which have founded themselves on reason in its various uses more than did any nations in the past, a crisis in the university, the home of reason, is perhaps the profoundest crisis they face.
Students now arrive at the university ignorant and cynical about our political heritage, lacking the wherewithal to be either inspired by it or seriously critical of it.”
Alan Bloom (1987) in:  The Closing of the American Mind

“ Quand on aime la vie, on ne lit pas. On ne va guère au cinéma non plus, d’ailleurs.“
Michel Houellebecq (1991) in: H.P. Lovecraft: contre le monde, contre la vie

De term “stochastisch terrorisme” is waarschijnlijk nog niet doorgedrongen tot de media, het gilde der deskundologen en de magistrale biotoop, want anders zouden we daar inmiddels wel mee zijn doodgegooid. Onder stochastisch terrorisme verstaat G2geek: het gebruik van massamedia om willekeurige lone wolves te prikkelen tot het volvoeren van terroristische daden die statistisch voorspelbaar zijn, maar op individueel niveau ónvoorspelbaar. G2geek noemt als voorbeeld van stochastische terrorisme een videoboodschap van Bin Laden waarin die oproept tot het plegen van bomaanslagen of shooting sprees. De sociaal-maatschappelijke sfeer en omstandigheden voor terrorisme zijn geschapen, de potentiële lone wolves lopen los rond, ze zijn uiterlijk onherkenbaar als tikkende tijdbommen maar verkeren wel degelijk in het stadium van voortdurende bereidheid tot het plegen van de daad. Ze staan op scherp.
De stochastische terrorist detoneert met zijn boodschap (een “meme'”) het explosieve mengsel door zo’n lone wolf te triggeren. Die pleegt na een meme de aanslag.
De persoon die de bom plaatst of het aangewezen doelwit vermoordt, is het instrument, het projectiel (the missile) dat door de stochastische terrorist, i.c. Bin Laden, wordt geactiveerd.
G2geek: “The stochastic terrorist is the person who uses mass media to broadcast memes that incite unstable people to commit violent acts.”

G2geek somt een ris namen op van mensen die volgens zijn definitie al dan geen stochastische terroristen zouden kunnen worden genoemd.
Zo op het eerste gezicht zou een Geert Wilders volgens de G2geek-definitie geen stochastische terrorist zijn, maar G2geek is vast geen gediplomeerde deskundoloog.
Tot de meest gebruikte etiketten die de Oslo-moordenaar Anders Breivik de afgelopen periode door allerlei mediavertegenwoordigers en expertisespecialisten kreeg opgeplakt behoren: lone wolf, rechtse extremist en terrorist. Breivik zelf verklaarde zich tot vurig bewonderaar van Geert Wilders. Daar kan de heer Wilders niets aan doen, want die verkondigt als democratisch gekozen parlementariër enkel vrijelijk zijn mening. Dat zijn gedachtengoed allerlei vreemde snuiters en sneue snoeshanen bekoort, treurige types trekt en ze in vuur en vlam doet ontsteken, is onbedoeld. Net zoals Breivik helemaal zelf mag weten wie en wat hij bewondert. Dat hoort bij de spaanders die vallen als er democratisch wordt gehakt. Alleen lopen de meningen nogal uiteen over wat onder democratisch hakken verstaan mag worden.

…………..   ga naar  nelpuntnl.nl  voor het het hele artikel  …………….

http://www.dailykos.com/story/2011/01/10/934890/-Stochastic-Terrorism:-Triggering-the-shooters
http://openleft.com/diary/21377/stochastic-terrorisma-powerful-highly-accurate-new-meme

Jerry Mager  comments in The Economist

ger,pensioenplunderOnze pensioenen verdampen, vanzelf … en niemand kan er iets aan doen …

juni 2011

“Zelfs de namen van de vier Ministeries, waardoor wij geregeerd worden, demonstreren een soort van onbeschaamdheid in hun opzettelijke verdraaiing der feiten. Het Ministerie van Vrede houdt zich bezig met oorlog, het Ministerie van Waarheid met leugens, het Ministerie van Liefde met marteling en het Ministerie van Overvloed met uithongering.
Deze tegenstellingen zijn niet toevallig, noch zijn zij het gevolg van platte huichelarij: zij zijn weloverwogen oefeningen in dubbeldunk. Want slechts door het verzoenen van tegenstellingen kan macht onbeperkt behouden worden.”
George Orwell:  1984

We kunnen ons maar beter vertrouwd maken met de gedachte dat in de (nabije?) toekomst opnieuw miljarden dollars en andere valuta in rook opgaan, zonder dat ook maar iemand van ons – het mondiale klootjesvolk – daar iets tegen kan ondernemen. Laat staan dat wij het zouden kunnen beletten of voorkomen. Het gaat hierbij namelijk om een inside job. Onze pensioenen en spaargelden worden dan ook niet: gejat, geplunderd, gestolen, geroofd, gepikt of ontvreemd. Ben je mal! Dat vele geld VERDAMPT eenvoudig. Dat is een normaal natuurgebeuren. Zulke dingen overkomen ons nu eenmaal en er valt niets tegen te doen. Bovendien worden we er alleen maar beter van, want door dit verdampen krijgen we niet  minder maar juist méér meer geld: wij werken dus niet voor een schijntje, maar voor de schijn …
pensioenen & spaargeld: voorbeelden van verniewde newspeak en doublethink ?
Minder is meer! Schijn is meer dan een schijntje. Dit is newspeak. Newspeak is de techniek die de machthebbers van George Orwells dystopie Oceania – in de roman “1984”- gebruiken om de bevolking onder de duim te houden door een taal die permanente hersenspoeling bewerkstelligt. Newspeak bestaat hoofdzakelijk uit woorden die tegengestelde betekenissen bijeenbrengen; vooral kernbetekenissen als goed en kwaad, zwart en wit, recht en onrecht. De soundbites en one liners waarin vooral politici grossieren zijn vaak regelrechte voorbeelden van newspeak.

Newspeak omvat doublethink – in de Nederlandse vertaling: dubbeldunk.
“ Dubbeldunk betekent het vermogen om er in je geest gelijktijdig twee tegenstrijdige overtuigingen op na te houden en ze beide te aanvaarden. De Partij-intellectueel weet in welke richting zijn herinneringen veranderd moeten worden; hij weet derhalve dat hij foefjes uithaalt met de werkelijkheid: maar door de toepassing van dubbeldunk overtuigt hij ook zichzelf er van dat de werkelijkheid geen geweld wordt aangedaan.  …. Zelfs bij het gebruik van het woord dubbeldunk is het noodzakelijk dubbeldunk toe te passen. Want door het woord te gebruiken erkent men dat men knoeit met de werkelijkheid; door een nieuwe daad van dubbeldunk wist men deze wetenschap uit; en zo voort tot in het oneindige, waarbij de leugen de waarheid altijd één pas voor is.”  (“1984”  deel II, hoofdstuk. 9)

De filantroop George Soros bekent in de New York Review of Books van 23 juni 2011 dat hij lang in de veronderstelling verkeerde dat “the propaganda methods described in George Orwell’s 1984 could prevail only in a dictatorship” maar dat hij intussen uit eigen ervaring wel beter weet.
Soros: “Newspeak is extremely difficult to contradict because it incorporates and thereby preempts its own contradiction. On the other hand, the pursuit of truth has lost much of its appeal. When reality is unpleasant, illusions offer an attractive escape route.” Het tegenwoordige slag politici is in de eerste plaats en vooral bezig met gekozen worden en aan de macht blijven, meent Soros. Echter: “We need to undertake a profound rethinking of our political system and recognize that half-truths are misleading. Deliberately misleadingpropaganda techniques can destroy an open society.”

Indien je het tot in zijn uiterste consequenties dóórdenkt en alle facetten ervan onder de loep neemt, zou het Nederlandse pensioenakkoord zoals het nu ter tafel ligt, wanneer het er werkelijk op aankomt weleens minder waard kunnen blijken dan het papier waar het op staat geschreven. Voor de meeste gewone stervelingen is dat zacht gezegd een uiterst onwennig  idee. Pensioen, dat is toch iets wat je zelf opbouwt tijdens je werkzame leven? Daar heb je later dan toch ook recht op?  Is dat niet meer zo? Welke betekenis moeten we vandaag de dag aan pensioen hechten, wat houdt dat begrip praktisch bezien in? Gebruiken we een woord dat voor heel iets anders staat dan de meesten van ons nog geloven en hebben we alleen nog niet door dat we wellicht èn feestelijk worden bedot èn onszelf grotesk voor de gek houden?
Waarom zou je nog geloven dat je deels werkt voor je pensioen? Waarom langer doorwerken en later met pensioen gaan of extra sparen voor een oudedagvoorziening, als je niet eens meer weet wat de woorden pensioen en spaargeld inhouden? Zowel over je pensioen- als je spaargeld blijk je in de praktijk geen enkele zeggenschap te hebben, al probeert iedere bank je het tegendeel wijs te maken. Geld blijkt op ieder moment te kunnen verdampen. Dat is immers overtuigend bewezen? Niemand die daar wat aan kan doen.

Dus, in naam en op papier werk je weliswaar voor je pensioen of om extra te kunnen sparen voor later en straks, maar het valt nog te bezien wat en hoeveel je in de toekomst terugziet van die voorzieningen die je nu meent te treffen. Àls je er al iets van terugziet, want op dit gebied zijn garanties weinig waard gebleken. Verdiend met pensioen gaan en zorgvrij van je oude dag genieten, zou weleens heel anders kunnen uitpakken dan wat je je er nu van voorstelt en waarop je je plannen baseert. Wie weet kom je straks van een koude kermis thuis en moet je als puntje bij paaltje komt in een tent kruipen of naar een kartonnen doos onder een brug verhuizen. Dat is een gure gedachte, waar de meesten van ons liever niet aan willen. Blijven we ons daarom tegen beter weten in hardnekkig en wanhopig vastklampen aan woorden als pensioen en sparen, liever dan ze als nietszeggende newspeak-nonsens te herkennen en ons leven dienovereenkomstig in te richten? Voorzover we daartoe tenminste in staat en bij machte zijn! De maakbaarheid staat immers hevig op de tocht, zo wordt ons van alle kanten door gezagsdragers en autoriteiten ingewreven. Wat ze daar precies mee bedoelen? Joost mag het weten. Het klinkt in ieder geval ferm en onontkoombaar en waarschijnlijk is het ze alleen daar om te doen. Koest! Af!

de ‘trust society’ is al lang niet meer
Ooit placht pensioen te staan voor solide zekerheid waar je op kon bouwen en vertrouwen. Pensioen was een soort uitgestelde reciprociteit , die in een trust society volledig op zijn plaats was. Tegenwoordig roept het woord pensioen bij velen direct de associatie op met frauderende en onbekwame pensioenfondsbeheerders die onze pensioengelden laten verdampen en die daar zelf verschrikkelijk vet van worden. En dat schijnt allemaal zo maar vanzelf te gaan.
Zou het met onze AOW hetzelfde liedje kunnen worden? Alleen de benaming is nog een andere, hetgeen helemaal in dit kader past. Immers: AOW heet AOW en niet pensioen en daarom zou onze AOW gevrijwaard blijven van cynische malversaties of amateuristisch geklungel van incompetente beheerders, die onze pensioenrechten tot een lachertje kunnen reduceren zonder dat iemand ze daarvoor ter verantwoording kan roepen. Of onze AOW werkelijk dat bonafide baken blijkt zoals het ons momenteel door politici en andere gremia van het bestuurlijke establishment wordt voorgehouden, of we staat kunnen blijven maken op onze AOW, kan alleen de toekomst uitwijzen. Het zou wel zeer zuur zijn wanneer we  naderhand moeten vaststellen dat de politici onze AOW louter als zoethoudertje gebruikten om ons te paaien geen stampij te maken over onze grotendeels gevirtualiseerde pensioenrechten, die met echte rechten niets meer van doen blijken te hebben.

roof en plunder van publieke middelen zijn tegenwoordig lucratieve ‘inside jobs’
Ben je bijvoorbeeld zelf in staat om short / long selling te bedrijven met je pensioengeld, of kun je er ‘securitization’ mee plegen? Zeggen deze termen je iets? Heb je enig zicht op het feit of anderen financiële fratsen uithalen met jouw zuurverdiende centen?
De jongens en meisjes die Wall Street bevolken en bij de instellingen werken waar onze pensioen- en spaargelden voorlopig nog in bulk naar toe gaan, in wat voor vorm en langs welke weg dan ook, die zijn er op onze kosten schat en schatrijk mee geworden.
Hoe ze ‘m dat hebben geflikt valt onder andere te zien in de documentaire Inside Job uit 2010, van de regisseur Charles H. Ferguson.
Het meest onthutsende aan de film is dat hij in alle openheid laat zien dat er tot de dag van vandaag weinig tot niets is gedaan om herhaling te voorkomen en dat dezelfde piepeltjes die hoofdverantwoordelijk zijn voor deze wereldwijde ellende, bijna allemaal nog pontificaal op hun plek zitten. Zij hebben de touwtjes steviger dan ooit in handen en lijken volop bezig met de volgende heist (een grote bankroof). Zij hebben intussen gemerkt dat hen toch niets kan overkomen.
Inmiddels is de verstrengeling van publieke functies en private belangen onontwarbaar en de kluwen wordt met de dag ondoorzichtiger. In Nederland kennen we dit fenomeen vooral in de vorm van het ‘maatschappelijke middenveld.’ Dit stelt politici en andersoortige vaak politiek benoemde bestuurders in de gelegenheid draaideurfuncties te bekleden en naar believen ieder ogenblik een andere pet op te zetten. Hierdoor zijn zij voor bijna niets meer verantwoordelijk of aansprakelijk te stellen, terwijl ze optimaal gebruik kunnen maken van lucratieve verdienmodellen voor zichzelf, ten koste van de publieke middelen die zij geacht worden te beheren in ons aller belang.
Vandaar de toepasselijke titel Inside Job: deze recente (2008) brutale roof op gigaschaal werd namelijk grotendeels bekokstoofd en gepleegd door mensen die nota bene waren aangesteld om te waken over onze belangen en die tot taak hadden ons te  beschermen tegen en te vrijwaren voor plunder en diefstal. Uitgerekend deze lieden graaiden tot over hun schouder en nog  dieper in de suikerpotten van de Staat. Straffeloos en met volledige immuniteit. Tegen van staatswege benoemde en wettig aangestelde criminelen valt als gezagsgetrouwe burger weinig te ondernemen.

Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Inside_Job)  zegt het  zo:  “The film focuses on changes in the financial industry in the decade leading up to the crisis, the political movement toward deregulation, and how the development of complex trading such as the derivatives market allowed for large increases in risk taking that circumvented older regulations that were intended to control systemic risk. In describing the crisis as it unfolded, the film also looks at conflicts of interest in the financial sector, many of which it suggests are not properly disclosed. The film suggests that these conflicts of interest affected credit rating agencies as well as academics who receive funding as consultants but do not disclose this information in their academic writing, and that these conflicts played a role in obscuring and exacerbating the crisis.
A major theme is the pressure from the financial industry on the political process to avoid regulation, and the ways that it is exerted. One conflict discussed is the prevalence of the revolving door, whereby financial regulators can be hired within the financial sector upon leaving government and make millions.”

voorbeelden van newspeak en double think à la George Orwell
Op de voorpagina van een zich als kwaliteitskrant afficherend dagblad stond afgelopen zaterdag dat VVD premier Rutte van mening is dat korten het land beter maakt. Minder is meer! Andere proeven van double think en newspeak uit dezelfde NRC: ‘ “Optimistisch als hij is, schetst de premier er een beeld bij van een beter bestaan. Van een VVD-land. Van een land waar de overheid zich met zo weinig mogelijk bemoeit, burgers voor zichzelf zorgen en de staat niemand in de steek laat die werkelijk hulp nodig heeft.
Het zijn „weeffouten” van vroeger die het kabinet herstelt, zegt Rutte. Zoals de omvangrijke dekking die het basispakket van zorgverzekeraars biedt en de afhankelijkheid van de cultuursector van overheidssubsidies. Of, zoals minister Edith Schippers (VVD, Volksgezondheid) het zei na haar aankondiging 600 miljoen te bezuinigen op de geestelijke gezondheidszorg, dat „je je moet afvragen of de dingen die bij het leven horen niet in je eigen sociale kring kunnen worden opgelost”.

De enorme bezuinigingen zijn niet zo erg, is de suggestie van Rutte en coalitiegenoten CDA en PVV. Dat toneel, dans en muziek binnen een jaar bijna een derde van hun geld verliezen maakt ze „gezonder”.’
Verdere illustratieve voorbeelden van soortgelijk taalgebruik stonden in het redactionele commentaar van diezelfde NRC – “Zijlstra ontbladert kunst” – op pagina 2: ”Daarom koos Zijlstra voor verantwoord contraproductief. Met zijn bezuinigingsmaatregelen geeft hij een corrigerend pak rammel aan de sector …”  Jawel, verantwoord contraproductief en bezuiniging als een corrigerend pak rammel.
Mark Ruttes stoutste staaltje van newspeak is misschien wel zijn kraaiende credo dat de Staat geen geluksmachine is die door de burger naar believen kan worden bediend. De VVD’er Rutte steekt met zijn newspeak de Wall Street sociopaat Gordon Gekko (“Greed is good!”) nijver naar de kroon.
We kennen in Nederland inmiddels een Ministerie van Veiligheid en Justitie dat zo uit Orwells boek kan zijn gekukeld. Met inbegrip van de bewoners. Op de website van dat ministerie staat ondermeer: “Veiligheid en Justitie werkt aan een veiliger en rechtvaardiger samenleving door mensen rechtsbescherming te geven en waar nodig in te grijpen in hun leven. Soms is dat een ingrijpende maatregel, soms worden nieuwe perspectieven geopend.” Het lijkt linea recta aan George Orwell ontleend. Kijk eens rond op de webstek van De Nederlandsche Bank. Lees bijvoorbeeld de teksten bij de vacatures en uw knieën zullen waarschijnlijk oncontroleerbaar beginnen te knikken bij het besef dat een organisatie die zulke Beertje Bombazijn bombast bezigt over ons monetaire welbevinden waakt. Begrijpt men bij DNB zelf eigenlijk wat men allemaal opschrijft?
Bekijk vooral de documentaire  Inside Job (ook op dvd te krijgen) en lees Orwells 1984 om u zelf de kans te geven tot andere inzichten te geraken omtrent de inrichting van onze wereld dan u tot dusverre misschien had bevroed. Het wildste avontuur van  Disney Land, de Efteling en Center Parcs bij elkaar, verbleekt hierbij, terwijl het u veel minder geld kost. Dat geld bespaart u wel echt.

==========   =========   * * * ========  ==========

“1984” – Nederlandse vertaling Halbo C. Kool, 1950 Arbeiderspers

zie: Abram de Swaan: “Het bancaire systeem steunt op chantage”  /  Thomas Moore lezing 2010-11-20
http://www.commondreams.org/view/2010/09/21-3 –   “Wall Street’s Greatest Heist: The TARP”  door Dean Baker, co-director of the Center for Economic and Policy Research (CEPR).

http://www.marketwatch.com/story/wall-street-is-like-a-heist-movie-2010-11-02  / / “Wall Street is like a heist movie / Commentary: The difference is that the big guys rip off the little guys”

Links o.a. :  Stiene  –  MerryFlower –